Deprem sonrası evlerini kaybeden vatandaşlar için hayat bir daha eskisi gibi olmadı. Bir zamanlar çocuk seslerinin yankılandığı sokaklar, komşuluk ilişkilerinin kurulduğu apartmanlar yerini sessizliğe bıraktı. Yıkılan binaların yerinde oluşan boşluklar, fiziksel olduğu kadar duygusal da bir eksikliği hatırlatıyor.
Özellikle evlerini kaybeden yurttaşlar, gün içinde yıkım alanlarının önünden geçerken geçmişlerine dalıyor. Gözleriyle bir zamanlar yaşadıkları apartmanları arayanlar, şimdi bomboş arazilere bakarak derin bir hüzne kapılıyor.
Bazı yıkım alanlarının otopark haline getirilmesi ise bölgede yaşamın devam ettiğini, ancak izlerin kolay kolay silinemeyeceğini gösteriyor. Mahalle sakinleri, hem kayıplarını anıyor hem de yeniden inşa edilecek bir geleceğin umudunu taşıyor.