Konya’da ilk binası 1890 yılında inşa edilen ve 1934 yılında Erkek Ortaokulu, sonrasında yapılan binalarda 1949 yılından 2014 yılına kadar Karma Ortaokulu adıyla hizmet veren okul, 2014 yılından itibaren de Alaaddin Keykubat İmam Hatip Ortaokulu ismini aldı. Okulun öğrencilerinin büyük çoğunluğu dezavantajlı çocuklardan oluşuyor. Çocuklara hem maddi hem de manevi olarak destek çıkan okul idareci ve öğretmenleri yaptıkları faaliyetlerle çocukları sanatsal faaliyetlere yönlendirerek okula bağlıyor.
“İlk çıktığımız nokta tedavi etmenin en güzel yolunun sanat olduğunu fark ettik”
Alaaddin Keykubat İmam Hatip Ortaokulu Müdürü Sami Durgut, 7 yıldır okulda görev yaptığını belirterek, "Öğrencilerimiz normalin altında, hayatın zorluklarını daha bu yaşta yaşayan öğrenciler. Bu da haliyle çocukların eğitim öğretim hayatlarında aksaklıklara yol açabiliyor. Okuldan kopmalar, bazen suça sürüklenme olabiliyor. İlk geldiğimizde bunları görünce biz bunlara nasıl bir önlem alabiliriz, bu çocukları önce okula kazandırma, arkasından buradan gönderdikten sonra sağlıklı bir birey olarak hayatlarına devam edebilmeleri için hayata hazırlama noktasında neler yapabiliriz, ekip olarak bunu düşündük ve bu bakış açısıyla yola çıktık. Biz bu çocuklara nasıl dokunabiliriz, nasıl rehabilite edebiliriz bunun yollarını aramaya başladık. İlk çıktığımız nokta, tedavi etmenin en güzel yolunun sanat olduğunu fark ettik. Şuanda bulunduğumuz atölye binası bu bakış açısıyla yola çıktı. Mesela seramik atölyesi var. Masal odamız ve sinema odamız var. Biz çocuklara burada, onların yaşadığı hayatın sıkıcı ve zor ortamından kopararak farklı bir dünyada belli bir süre de olsa vakit geçirmelerini istiyoruz. Bunun için çabalıyoruz" dedi.
"Toplumun daha iyi olmasına katkıda bulunmak istiyoruz"
Şu anda günde 50 öğrenciye hayırseverler vasıtasıyla yemek ikramı, tost ikramı ve içecek ikramı yaptıklarını belirten Okul Müdürü Sami Durgut, "Çocuğumuz buraya geldiği zaman hiçbir şekilde aç olmamalı veya aynı sırada oturduğu arkadaşının resim defteri, sulu boyası, resim malzemesi varken kendisi kalemsiz, deftersiz kalmamalı diye düşündük. Okul kıyafetini, kırtasiye ihtiyacını sağladık. Yeri geldi ara öğün ihtiyacını, yiyecek, içecek ihtiyacını sağlamaya çalıştık. Bunları sağladıktan sonra biraz önce bahsettiğimiz rehabilite etme, sanatsal faaliyetlerle çocuğun temel ihtiyaçlarını karşıladıktan sonra ikincil ihtiyaç diyebileceğimiz sanatsal faaliyetlerle ruhunu doyurmaya başladık. Çocuklarımızdan çok önemli dönüşler aldık. Birçok öğrencinin okula devamını sağladık. Böyle davrandığımız öğrencilerin okuldan sonra da eğitim öğretim hayatlarına devam ettiklerini gördük veya bağımlılığa düşmediklerini gördük. Çünkü çocuk kendisine sahip çıkıldığını gördü. Bunu gördüğü, artık sizi kendisine yakın hissettiği zaman, ben bu dünyada, bu toplumun içerisinde yalnız değilim duygusunu verdiğimiz anda çocuğun hayata bakışını değiştirmeyi hedefledik. Aslında bizim yaptırmaya çalıştığımız seramik veya eline verdiğimiz tost veya üzerine giydirdiğimiz kıyafet bizim ona duyduğumuz sevginin sadece maddi göstergesi. Bu anlamda düşünüp yola çıktığınız zaman çocukların da gerçekten değiştiğini fark ettik. Hedefimiz, dokunabildiğimiz kadar çok insana dokunarak toplumda hem dezavantajlı grupta yanlışa düşen birey sayısını azaltmak hem de bunları daha iyi bireyler olarak topluma kazandırarak gerçekten toplumun daha iyi olmasına katkıda bulunmak” diye konuştu.
“Burada amacımız sağlıklı bireyler topluma sunmak”
Öğretmenler olarak okulda bazı çalışmalar yaptıklarını belirten bilgisayar öğretmeni Emre Gökçe, “Eğer biz bu çocukları eğitmezsek topluma sıkıntılı bir kitle göndermiş olacağız. Bunun için de okulumuzda bazı çalışmalar oluyor. Bu çalışmaları da öğretmenler yapıyor. Burada bu çocuklar için mücadele eden bir grup var. Bu okulda bu grup mevcut. Bu çocuklar için mücadele ediyoruz. Biz bu çocukları geleceğe nasıl hazırlayabiliriz, daha sağlıklı bir şekilde bu topluma nasıl kazandırabilirizin mücadelesi oluyor burada. Şartları kolay değil, öncelikleri okul değil bu çocukların. Bir şekilde okulda sağlıklı bir eğitim görmesini istiyoruz” şeklinde konuştu.
Türkçe öğretmeni Zeliha Baş Pasin da okul çevresinin biraz dezavantajlı ailelerden oluştuğunu ifade ederek, "Bu da beraberinde çok ciddi manada okul terkini, okul devamsızlığını gösteriyor. Biz yine farklı bir projeyle ‘Okula dön, kalbine dön, kendine dön’ projesi başlattık. Bunun için tek tek velilerimizin kapısını çaldık" ifadelerini kullandı.