Abbad bin Bişr, namazlarını son derece huşu içerisinde eda ederdi. O anda kıldığı namazın “son namaz”ı olduğunu düşünürdü.
Zâtürrika Seferi dönüşüydü… Hz. Abbad, Peygamberimizin hemen yanı başında bulunuyordu. Vakit geceydi. Resûlullah, mücahitlerin istirahat etmesi için mola verilmesini emretti. Muhtemel bir baskına karşı nöbet beklenmesini uygun buldu. Bu hizmet için iki gönüllü arıyordu. Sahabilerine sordu:
“Bu gece bizi kim bekler?”
Muhacirlerden Ammar bin Yâsir, Ensar’dan da Abbad bin Bişr ayağa kalktılar. Aynı anda ikisi birden:
“Biz bekleriz yâ Resûlallah!” diyerek öne atıldılar. Peygamberimiz onlara şu talimatı verdi:
“Öyleyse vadinin ağzında bekleyiniz ve etrafa göz kulak olunuz.”
İki kahraman, vadiye doğru ilerlediler. Hz. Abbad, Ammar’a sordu:
“Gecenin başında mı beklemek istersin, sonunda mı?”