Rasûlullah (s.a.s.) Abdurrahman b. Avf’i ashâbtan yediyüz kisilik bir askerî kuvvetle H. 6 (M. 628) yili Sa’ban ayinda Dûmetu’l-Cendel’e* göndermisti. Abdurrahman, Hristiyanlarin hüküm sürdügü bu bölgeye gelip onlari Islâm’a davet etmis, büyük bir kismi buna yanasmadigi halde bölgenin ileri gelen kabile reIsleri nden el-Asbag b. Amr el-Kelbî Hristiyanken Islâm’a girmisti. Abdurrahman da el-Asbag’in kizi Tumâzar ile evlenmis ve ondan oglu Ebû Seleme dünyaya gelmisti.
Yine Ibn Sa’d’in ifâdesine göre Hz. Peygamber ashâb içinde ipek giymeyi yalniz Abdurrahman’a müsaade etmisti. Zira Abdurrahman b. Avf’in vücudunda bir kasinti (cüzzam olma ihtimali) vardi.
Hz. Peygamber’in vefatindan sonra bir gün Medine’de bir heyecan ve kalabalik meydana gelmisti. Bunun sebebini soran Hz. Âise (r.an)’ya Abdurrahman b. Avf’in kervaninin sehre yaklastigi söylenince Hz. Âise söyle demisti:
“Rasûlullah (s.a.s.) söyle buyurmustu: “Abdurrahman sirattan geçerken düser gibi oldu ama düsmedi.” Hz. Âise’nin bu sözlerini haber alan Abdurrahman besyüz deve oldugu söylenen bu kervanini sirtindaki yüklerle birlikte tamamen Allah rizasi için bagIslâmisti. Develerin sirtindaki mallarin develerden çok daha degerli oldugu kaydedIlmektedir. Ashâbin en cömertlerinden biri oldugu bilinen Abdurrahman b. Avf’in birçok gazvede ve özellikle Tebük gazvesinde Allah yolunda büyük infâklarda bulundugu bilinmektedir.