İslam’ın 5 şartından birini yerine getirmek üzere Mekke’deyim. Beytullah’ta yürüyorum. Değişik yüzler, değişik renkte ve yaşta insanlar. Ama hepsinin amacı aynı. Hac farizesini yerine getirmek.
Dualar okuyan, ‘Ya Allah, Ya Rahman’ diye yürüyen yaşlılar. Herkes dönüp duruyor Kabe’nin etrafında. Hepsinin dilinde ya dua ya da Allah’ın Kelamı Kur’an’dan ayetler. Efendimize salavat getirenler. Gözyaşları içinde Kabe’nin etrafında dönüp ‘Allah-ü Ekber’ diyenler.
Bunlar ayrı ayrı huzur veriyor insanın yüreğine. Bende dönüyorum, dilimde salavat. Kainatın Efendisinin hadisleri aklımda. Ya Rab, bize bugünleri gösterdiğin için sana bir daha şükrediyorum diyorum. Peygamberimin elinin değdiği Kabe. Dönüyorum etrafında, dilimde dua.
Yaşamak lazım bu anı. O kadar huzurlu ki , anlatılmaz ancak yaşanır. Vakit namazlarını Mescid-i Nebevi’de kılmakta ayrı bir huzur. Ya Rab ; bizi bağışla, bize iman gücü ver. İslam’ı yer yüzünde muzaffer kıl. Amin
