Abdullah bin Mes’ud (r.a.)-5

Buhârî’de yer alan bir rivayete göre, Peygamber Efendimiz, Hz. Abdullah’tan kendisine Kur’ân okumasını istemişti. Bunun üzerine İbni Mes’ud Hazretleri:

“Ey Allah’ın Resûl’ü! Kur’ân sana indirildiği hâlde ben mi sana okuyacağım?!” di­ye sordu. Peygamberimiz de:

“Evet, onu başkasından dinlemek benim hoşuma gider!” diye cevap verdi.

İbni Mes’ud okumaya başladı. “Her ümmetten bir şahit gönderdiğimiz zaman durumları ne olacak?” mealindeki âyete kadar geldiğin­de, Re­sû­lul­lah:

“Şimdilik yeter.” dedi; o anda gözlerinden yaşlar boşanıyordu…[4]

Abdullah bin Mes’ud’un (r.a.) Peygamberimizin yanında ayrı bir yeri vardı. Bir defasında şöyle buyurdu:

“Benden sonra iki kişiye, Ebû Bekir ve Ömer’e uyunuz. Ammar’ın gösterdiği yoldan gidiniz. İbni Mes’ud’un tavsiyelerine sımsıkı sarılınız.”[5]

Başka bir gün Hz. Abdullah bir şey almak için bir ağaca çıkmıştı. Bu arada çok zayıf olan bacakları göründü. Bazı sahabiler bunu görünce gülüştüler. Pey­gamberimiz bunu hoş karşılamadı ve şöyle buyurdu:

“Niçin gülüşüyorsunuz?! Abdullah’ın bacakları kıyamet günü Uhud Dağı’ndan daha ağır gelecektir.”[6]