Âmir bin Füheyre (r.a.)-2
Sonunda Hz. Ebû Bekir (r.a.) bu iki mazlumun
imdadına yetişti. Sahiplerine bedellerini ödeyerek
azat etti. Onlar âdeta sabırlarının ilk mükâfatını
dünyada almışlar, dünya ve ahiret hürriyetine kavuşmuşlardı.
Ebû Kuhâfe, oğlu Hz. Ebû Bekir'in, Müslüman
olan köleleri, kurtuluş akçelerini vererek azat etmesine
bir mana veremiyordu. Bir gün oğlunu çağırarak,
"Oğulcağızım, bakıyorum da, hep zayıf, köle ve
cariyeleri satın alarak azat ediyorsun. Böyle yapacağına,
güçlü, kuvvetli olanlarını satın alıp kurtarsan
da, onlar senin koruyucun ve destekçin olsa, daha
iyi olmaz mı?!" diye konuştu.
Hz. Ebû Bekir, babasına yüce maksadını şöyle
anlattı:
"Babacığım, ben böyle yapmakla onlardan faydalanmayı
değil, sadece Allah'ın rızasını düşünüyorum
Hz. Âmir, Bedir ve Uhud Savaşlarına katıldı.
Üstün kahramanlıklar gösterdi.
Âmir bin Füheyre, Suffe Ashâbı'ndandı. Sahabilerin
kurralarından, yani güzel Kur'ân okuyanlarından
birisiydi. Peygamberimizin kâtipleri arasında da
yer alıyordu.
Uhud Savaşı'ndan dört ay sonra Necid bölgesinde
oturan Âmiroğulları kabilesinin reisi Ebû Berâ,
Peygamberimize gelerek, kavmine Islamiyet'i anlatmaları
için birkaç sahabi göndermesini istedi. Peygamberimiz
göndereceği sahabileri himaye etmesi
için Ebû Berâ'dan söz alarak Suffe Ashâbı'ndan 40,
bir rivayette 70 kişiyi irşat heyeti olarak gönderdi.
Bu heyetin içinde Âmir bin Füheyre de vardı.
Heyet, Bi'r-i Maûne (Maûne Kuyusu) bölgesine
vardığında konakladı. Ebû Berâ'nın yeğeni Âmir bin
Tufeyl, amcasını dinlemedi, etraf kabilelerden adam
toplayarak, istirahat hâlinde bulunan sahabilere saldırdı.
39 sahabiyi şehit ettiler.
Müşriklerden Cebbar bin Sülmâ, mızrağını
Âmir bin Füheyre'ye saplayınca, "Vallahi kazandım,
gitti!" sözünü işitti. Hz. Âmir şehit düşünce, göğe
yükseldi. Bu sözü işiten ve semaya yükselişini gören
Cebbar gelerek durumu Hz. Dahhak'a (r.a.) sorunca,
Dahhak da Hz. Âmir'in cenneti kazandığını bildirdi.
Bu manzara karşısında Cebbar iman etti. Böylece
bir kişinin şehadeti, bir diğerinin imanına vesile
oldu. Katliamın müsebbibi Âmir bin Tufeyl, sağ
kalan Hz. Amr bin Ümeyye'yi (r.a.) getirterek, şehit
olanların kimliklerini öğrenmek istedi. Hz. Amr,
hepsini teker teker söyledi, fakat Âmir bin Füheyre'yi
göremediğini bildirince, Âmir bin Tufeyl, Cebbar'ı
göstererek, "Ben sana onun durumunu haber
vereyim mi? Şu adam ona mızrağını sapladı. Çekip
çıkardıktan sonra adam göklere yükseldi, yükseldi,
kayboldu. Vallahi onu bir daha görmedim!" dedi.
Hz. Âmir bin Füheyre'nin durumu Peygamberimize
ulaşınca, "Melekler onun cesedini göğe yükselttiler
ve defnettiler."[2]buyurdu. Hz. Âmir bu sırada
