Ebû Hureyre (r.a.)

Ebû Hureyre’nin -radıyallahu anh- Müslüman olmadan önceki adı Abdüşems idi. Müslüman olduktan sonra Abdurrahman adını aldı.

Bir gün elbisesinin içinde bir kedi götürüyordu. Kendisini gören Resûl- i Ekrem -sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimiz:

“O nedir?” diye sordu. Ebû Hureyre -radıyallahu anh-:

“Kedi” diye cevap verdi. Bunun üzerine Peygamber -sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimiz ona “Kedicik babası” anlamında:

“Ebû Hureyre!” diye takıldı. O günden sonra bu künye ile tanındı ve asıl adı unutuldu. Kendisine Resûl-i Ekrem’in verdiği bu künye ile hitâp edilmesinden pek hoşlanırdı.

Ebû Hureyre -radıyallahu anh- hicretin yedinci yılında Müslüman oldu. Mescid-i Nebevî’nin sofasında yatıp kalkan ve kendilerine Ashâb-ı Suffe denen fakir Müslümanlardan biriydi. Gece gündüz Peygamber -sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimiz’den ayrılmaz, ondan duyduğu hadisleri öğrenmeye çalışırdı. Peygamber -sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimiz’in hayatının son üç senesinde bizzat kendisinden ve diğer büyük sahâbîlerden duyduğu mükerrerleriyle birlikte 5374 hadîs-i şerîf rivayet etmiştir. Böylece ashâb-ı kirâmdan en çok hadis rivayet eden o olmuştur. Rivayetlerinin 609 tanesi hem Buhârî’ nin, hem de Müslim’in Sahîh’lerinde bulunmaktadır.

Kendisine pek çok hadis rivayet ettiğini söyleyenlere:

“Muhâcirînden olan kardeşlerimizi ticaretleri ve çarşılarda olan alışverişleri, ensardan olan kardeşlerimizi ziraatları ve hurmalıkları meşgul ederdi. Ben ise karın tokluğuna Hz. Peygamber’den -sallallahu aleyhi ve sellem- ayrılmaz, onların bulunmadıkları zamanlarda Resûlullah’ın -sallallahu aleyhi ve sellem- yanında bulunur ve onların ezberlemediklerini ezberlerdim.” cevabını vermiştir.

Ebû Hüreyre’den -radıyallahu anh- 800’den fazla sahâbî ve tâbiî hadis rivayet etmiştir.

Hz. Ömer’in -radıyallahu anh- hilâfeti zamanında bir müddet Bahreyn valiliği yapmış, sonra da hiçbir idârî görev kabul etmeyerek Medîne-i Münevvere’de yaşamıştır. (Kaynak: Riyazüs Salihin, Erkam Yayınları)

Ebû Hureyre -radıyallahu anh- hayatının son dönemlerinde Medine’den ayrılarak yakın mesafede bulunan Zülhuleyfe’deki veya Akīk’taki evine çekildi. Vefatından bir süre önce hastalandı ve 678 yılında (h. 58) 78 yaşlarında iken vefat etti.

Cenazesi Medine’ye getirilerek Cennetü’l Baki defnedildi.