Huzeyme bin Sâbit (r.a.)-7

Böylece Peygamberimiz, onu iki güvenilir insan yerine saydı.[2]

İşte, sahabiler sadakatte o kadar yüce bir dereceye yükselmişlerdi ki, hiç te­reddüt etmeden, aslını esasını araştırmadan, gönül verdikleri o yüce insana bü­tün samimiyetleriyle bağlanıyorlardı. Bu teslimiyetinden dolayı her sahada mu­vaffak oluyorlardı.

Bir gece Hz. Huzeyme, Peygamberimizi rüyasında gördü. Rüyada Peygam­berimizi mübarek alnından öpmüştü. Bu rüyadan dolayı o kadar sevinmişti ki, hemen sabahleyin geldi, Peygamberimize anlattı.