1980’ler ve 1990’ların Diyarbakır’ında çocuklar, yaz akşamlarının keyfini mahallelerde çıkarırken, top oynar, ip atlar ve çeşitli oyunlar oynardı. O dönemde çocuklar acıktığında en basit ve en lezzetli atıştırmalıklarından biri, annelerin hazırladığı salçalı ekmek olurdu. Bu basit ama doyurucu yiyecek, çocukların oyun aralarında enerjilerini toplamalarına ve oyunlarına devam etmelerine yardımcı olurdu.
Salçalı ekmek, taze ekmek üzerine sürülen domates salçası ve bazen peynirle yapılan bir atıştırmalık olarak mahalle çocuklarının favorisiydi. Sokaklarda geçirilen uzun oyun saatleri, bu basit yiyecekle daha da keyifli hale gelirdi. O zamanlar bu tür basit zevkler, çocukların hayatında büyük bir yer tutardı.
Ancak zaman değişen zaman içinde çocukların damak zevkleri de evrim geçirdi. Bugünün çocukları, salçalı ekmek yerine hamburger, pizza gibi fast food seçeneklerini tercih ediyor. Şehirdeki sokaklar, artık büyük ölçüde modern fast food restoranlarıyla dolu. Mahallelerde çocukların oyun saatleri, teknolojik cihazlarla dolu yeni eğlencelerle değişti.
Mahalle kültürünün ve eski zamanların basit zevklerinin yerini modern hızlı tüketim alışkanlıkları almış durumda.
Yeni nesil ise bu eski alışkanlıkları anlamakta zorlanıyor. Çocuklar, artık sokak oyunlarının yerini video oyunlarına ve fast food kültürüne bırakmış durumda. Ancak, eski nesil, bu değişimin mahalle kültürü üzerindeki etkilerini düşündüğünde, salçalı ekmeğin basit ama önemli bir yer tuttuğunu hatırlıyor.
Diyarbakır’ın geçmişten günümüze uzanan bu küçük değişim, yemek kültürünün ve toplumsal alışkanlıkların nasıl evrildiğini gözler önüne seriyor. Salçalı ekmek, bir dönemin tatlı hatıralarını ve basit zevklerini yaşatırken, modern hayatın getirdiği hızlı değişimlerle birlikte nostaljik bir anı olarak kalıyor.
