Değerli okuyucularımız, Sûre-i Rahmân’ı okuduğu için saldırıya uğrayan Abdullah ibni Mesud’un (r.a.) hakkı için tecelli eden ilahi adaletine ilişkin sizlere kısa bilgiler vereceğim.
Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem- Sûre-i Rahmân nâzil olunca huzurunda bulunan ashâbına hitâben:– Kureyş cemaatine gidip şu sûreyi okuyacak var mıdır, buyurdu. Kureyş’in şerrinden korktukları için ashâb sükût ettiler.
Abdullah ibn-i Mes’ûd -radıyallahu anh-:– Ben okurum Yâ Rasûlallah, dedi. Fakat İbn-i Mes’ûd, vücudu zayıf bir zât-ı latîf olduğundan Rasûlullah onun gitmesini arzu buyurmadığı cihetle üç defa kelâmını tekrar ettiler. Yani ashâbdan bir başkasının gitmesini arzu ettiğini izhâr ettiler. Fakat her defasında cevap İbn-i Mes’ud’a müyesser oldu.Müsâade-i Nebeviye üzerine Abdullah İbn-i Mes’ûd –radıyallahu anh- gitti. Kâbe’nin etrafında Kureyş’in büyüklerine karşı Sûre-i Rahmân’ı okumaya başlayınca Ebû Cehil, İbn-i Mes’ûd’a bir tokat vurdu ve kulağını yaraladı. İbn-i Mes’ud ağlayarak gelince Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem- mükedder oldu.
Bunun üzerine Cebrail -aleyhisselâm- gülerek geldi:– Yâ Rasûlallah! Merâk etme, âkıbet sizindir, buyurdu.
İLAHİ ADALET VAR!
Vaktâ ki Bedir Gazâsı’nda Ehl-i İslâm muzaffer olunca Rasûl-i Ekrem:
– Acaba Ebû Cehil ne yapıyor, kim gidip de ondan haber getirir, buyurdukta; Abdullah ibn-i Mes’ûd -radıyallahu anh koştu. Maktuller arasında gördü ki Ebû Cehil can çekişiyor.
Hemen Ebû Cehil’in göğsüne çıktı, Ebû Cehil gözünü açtı, göğsünde İbn-i Mes’ûd’u görünce:
– Ey İbn-i Mes’ûd! Ey koyun çobanı! Pek yüksek, sarp bir yere çıkmışsın, dedi. Nusrat ve galebe hangi taraftadır, diye sordu. İbn-i Mes’ûd hazretleri de:
– Nusrat Ehl-i İslâm’ındır. Çünki İslâm her zaman üstündür, ona üstün gelecek hiç bir şey yoktur, dedi.
Ebû Cehil sekerât hâlinde, ye’se, ümitsizliğe düşmüş iken dedi ki:
– Söyle Muhammed’e, şimdiye kadar onun düşmanı idim, şimdi düşmanlığım bir kat daha arttı. Artık Abdullah ibn-i Mes’ûd -radıyallahu anh- Ebû Cehil’in boynunu kesti. Başı pek büyük olduğundan kulağını deldi, bir ip takarak sürüyüp huzûr-ı Rasûlullah’a getirince, Rasûlullah Cenab-ı Allah’ın nusratına hamd ü sena eyledi:
– İşte bu ümmetin Firavun’u budur, buyurdu. Cebrail -aleyhisselâm- gülerek geldi:
– Yâ Rasûlallah! Sûre-i Rahmân okuduğunda İbn-i Mes’ûd’un yaralanan kulağına kulakla kısas oldu, buyurdu. Abdullah ibn-i Mes’ûd intikamını Ebû Cehil’den aldı. Âhirette göreceği elîm azab-ı ebedî ise daha şiddetlidir.
“Allah her şeye mutlak gâlib ve intikam almaya mutlak kâdirdir.” (Âl-i İmrân Sûresi, 4)
İşte Alâk Sûresi’nin 15. âyet-i celîlesinin sırrı burada zuhûr ediyor:
“Zât-ı Ülûhiyetime yemin ederim ki eğer küfründen vazgeçmezse o kâfiri elbette alnının saçı ile biz şiddetle cehenneme çekeriz.” (Alâk Sûresi, 15)
Ebû Cehil alnının saçını yıkamak ve taramak sûretiyle ihtimam ettiği için alın saçı zikrolunmuştur ki, kemâl-i hâkâretle tahkîr olunacağına işârettir.
